Jump to content

iscusință

From Wiktionary, the free dictionary

Romanian

[edit]

Etymology

[edit]

From iscusi +‎ -ință.

Noun

[edit]

iscusință f (plural iscusințe)

  1. ability, dexterity

Declension

[edit]
Declension of iscusință
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative iscusință iscusința iscusințe iscusințele
genitive-dative iscusințe iscusinței iscusințe iscusințelor
vocative iscusință, iscusințo iscusințelor