iugens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

iugēns (genitive iugentis); third-declension one-termination adjective

  1. joined
  2. married

Declension

[edit]

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative iugēns iugentēs iugentia
Genitive iugentis iugentium
Dative iugentī iugentibus
Accusative iugentem iugēns iugentēs iugentia
Ablative iugentī iugentibus
Vocative iugēns iugentēs iugentia