izolator
Jump to navigation
Jump to search
See also: izolátor
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French isolateur.
Noun[edit]
izolator n (plural izolatori)
Declension[edit]
Declension of izolator
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) izolator | izolatorul | (niște) izolatori | izolatorile |
genitive/dative | (unui) izolator | izolatorului | (unor) izolatori | izolatorilor |
vocative | izolatorule | izolatorilor |
Serbo-Croatian[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
izòlātor m (Cyrillic spelling изо̀ла̄тор)
Declension[edit]
Declension of izolator
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | izolator | izolatori |
genitive | izolatora | izolatora |
dative | izolatoru | izolatorima |
accusative | izolator | izolatore |
vocative | izolatore | izolatori |
locative | izolatoru | izolatorima |
instrumental | izolatorom | izolatorima |