kähinä
See also: kahina
Finnish
Etymology
kähistä + -nä; action noun of the verb
Noun
kähinä
- guttural (harsh and throaty spoken sound)
Declension
Inflection of kähinä (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kähinä | kähinät | ||
genitive | kähinän | kähinöiden kähinöitten | ||
partitive | kähinää | kähinöitä | ||
illative | kähinään | kähinöihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kähinä | kähinät | ||
accusative | nom. | kähinä | kähinät | |
gen. | kähinän | |||
genitive | kähinän | kähinöiden kähinöitten kähinäin rare | ||
partitive | kähinää | kähinöitä | ||
inessive | kähinässä | kähinöissä | ||
elative | kähinästä | kähinöistä | ||
illative | kähinään | kähinöihin | ||
adessive | kähinällä | kähinöillä | ||
ablative | kähinältä | kähinöiltä | ||
allative | kähinälle | kähinöille | ||
essive | kähinänä | kähinöinä | ||
translative | kähinäksi | kähinöiksi | ||
abessive | kähinättä | kähinöittä | ||
instructive | — | kähinöin | ||
comitative | See the possessive forms below. |