köprü
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish كوپری (köpri), from Proto-Turkic *köprüg.
list of cognates
Noun
köprü (definite accusative köprüyü, plural köprüler)
Declension
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | köprü | |
Definite accusative | köprüyü | |
Singular | Plural | |
Nominative | köprü | köprüler |
Definite accusative | köprüyü | köprüleri |
Dative | köprüye | köprülere |
Locative | köprüde | köprülerde |
Ablative | köprüden | köprülerden |
Genitive | köprünün | köprülerin |