künk
Jump to navigation
Jump to search
See also: kuňk
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish كنك (künk).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
künk (definite accusative küngü, plural künkler)
Declension[edit]
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | künk | |
Definite accusative | küngü | |
Singular | Plural | |
Nominative | künk | künkler |
Definite accusative | küngü | künkleri |
Dative | künge | künklere |
Locative | künkte | künklerde |
Ablative | künkten | künklerden |
Genitive | küngün | künklerin |