kürk
See also: kurk
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish كورك (kürk), from Proto-Turkic.
Pronunciation
Noun
kürk (definite accusative kürkü, plural kürkler)
Declension
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | kürk | |
Definite accusative | kürkü | |
Singular | Plural | |
Nominative | kürk | kürkler |
Definite accusative | kürkü | kürkleri |
Dative | kürke | kürklere |
Locative | kürkte | kürklerde |
Ablative | kürkten | kürklerden |
Genitive | kürkün | kürklerin |