kaassõna

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Estonian[edit]

Etymology[edit]

From kaas +‎ sõna.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkɑːs(ˌ)sɤnɑ/, [ˈkɑːs(ˌ)sɤnɑ]
  • Rhymes: -ɤnɑ
  • Hyphenation: kaas‧sõ‧na

Noun[edit]

kaassõna (genitive kaassõna, partitive kaassõna)

  1. (grammar) adposition
    Hyponyms: eessõna, tagasõna

Declension[edit]

Declension of kaassõna (ÕS type 17u/sõna, no gradation)
singular plural
nominative kaassõna kaassõnad
accusative nom.
gen. kaassõna
genitive kaassõnade
partitive kaassõna kaassõnu
kaassõnasid
illative kaassõnna
kaassõnasse
kaassõnadesse
kaassõnusse
inessive kaassõnas kaassõnades
kaassõnus
elative kaassõnast kaassõnadest
kaassõnust
allative kaassõnale kaassõnadele
kaassõnule
adessive kaassõnal kaassõnadel
kaassõnul
ablative kaassõnalt kaassõnadelt
kaassõnult
translative kaassõnaks kaassõnadeks
kaassõnuks
terminative kaassõnani kaassõnadeni
essive kaassõnana kaassõnadena
abessive kaassõnata kaassõnadeta
comitative kaassõnaga kaassõnadega