karınca

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From earlier attested karınçak or karınça (Ottoman Turkish قرنجه, etc.), from Proto-Turkic *karïnčga.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [kɑˈɾɯndʒɑ]
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

karınca (definite accusative karıncayı, plural karıncalar)

  1. ant

Declension

[edit]
Inflection
Nominative karınca
Definite accusative karıncayı
Singular Plural
Nominative karınca karıncalar
Definite accusative karıncayı karıncaları
Dative karıncaya karıncalara
Locative karıncada karıncalarda
Ablative karıncadan karıncalardan
Genitive karıncanın karıncaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular karıncam karıncalarım
2nd singular karıncan karıncaların
3rd singular karıncası karıncaları
1st plural karıncamız karıncalarımız
2nd plural karıncanız karıncalarınız
3rd plural karıncaları karıncaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular karıncamı karıncalarımı
2nd singular karıncanı karıncalarını
3rd singular karıncasını karıncalarını
1st plural karıncamızı karıncalarımızı
2nd plural karıncanızı karıncalarınızı
3rd plural karıncalarını karıncalarını
Dative
Singular Plural
1st singular karıncama karıncalarıma
2nd singular karıncana karıncalarına
3rd singular karıncasına karıncalarına
1st plural karıncamıza karıncalarımıza
2nd plural karıncanıza karıncalarınıza
3rd plural karıncalarına karıncalarına
Locative
Singular Plural
1st singular karıncamda karıncalarımda
2nd singular karıncanda karıncalarında
3rd singular karıncasında karıncalarında
1st plural karıncamızda karıncalarımızda
2nd plural karıncanızda karıncalarınızda
3rd plural karıncalarında karıncalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular karıncamdan karıncalarımdan
2nd singular karıncandan karıncalarından
3rd singular karıncasından karıncalarından
1st plural karıncamızdan karıncalarımızdan
2nd plural karıncanızdan karıncalarınızdan
3rd plural karıncalarından karıncalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular karıncamın karıncalarımın
2nd singular karıncanın karıncalarının
3rd singular karıncasının karıncalarının
1st plural karıncamızın karıncalarımızın
2nd plural karıncanızın karıncalarınızın
3rd plural karıncalarının karıncalarının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular karıncayım karıncalarım
2nd singular karıncasın karıncalarsın
3rd singular karınca
karıncadır
karıncalar
karıncalardır
1st plural karıncayız karıncalarız
2nd plural karıncasınız karıncalarsınız
3rd plural karıncalar karıncalardır

Alternative forms

[edit]