kerallee

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ingrian[edit]

Spatial inflection of kerallee
→○ illative kerallee
inessive kerallaa
○→ elative

Etymology[edit]

From kerralle, with an irregular -rr->-r- and -e>-ee(n). Compare Finnish keralle.

Pronunciation[edit]

Adverb[edit]

kerallee

  1. (into being) with; along
    Ottaa hänen kerallee.To take him along.
    • 1936, V. I. Junus, Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 108:
      Ottaak hää miun kerallee?
      Will he take me along?

References[edit]

  • V. I. Junus (1936) Iƶoran Keelen Grammatikka[2], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 116
  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 155