kertenkele
See also: kərtənkələ
Turkish
Etymology
With double metathesis from *krekentele, from Byzantine Greek κροκόδιλος (krokódilos, “crocodile”).[1]
Noun
kertenkele (definite accusative kertenkeleyi, plural kertenkeleler)
Declension
Declension of kertenkele
| singular (tekil) | plural (çoğul) | |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | kertenkele | kertenkeleler |
| definite accusative (belirtme) | kertenkeleyi | kertenkeleleri |
| dative (yönelme) | kertenkeleye | kertenkelelere |
| locative (bulunma) | kertenkelede | kertenkelelerde |
| ablative (ayrılma) | kertenkeleden | kertenkelelerden |
| genitive (tamlayan) | kertenkelenin | kertenkelelerin |
References
- ^ Sevan Nişanyan, NişanyanSözlük, s.v. “kertenkele” (2002-2016); online version of Sevan Nişanyan, Sözlerin soyağacı : çağdaş Türkçenin etimolojik sözlüğü (Beyoğlu, Istanbul: Adam, 2002).