klängning

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

From klänga +‎ -ning.

Noun

[edit]

klängning c

  1. clinging
  2. clambering

Declension

[edit]
Declension of klängning 
Uncountable
Indefinite Definite
Nominative klängning klängningen
Genitive klängnings klängningens

Further reading

[edit]