kobiec

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Kobiec

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *kobьcь.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /kɔbjɛt͡s/
  • IPA(key): (15th CE) /kɔbjɛt͡s/

Noun

[edit]

kobiec m animacy unattested

  1. Eurasian hobby (Falco subbuteo)
    • 1900 [1472], Józef Rostafiński, editor, Symbola ad historiam naturalem medii aevi = Średniowieczna historya naturalna w Polsce. Ps 2[1], number 1334:
      Kobyecz vagos
      [Kobiec vagos]

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “kobiec”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN