komşu

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Ottoman Turkish قونشو (konşu, komşu), from Proto-Turkic *kon- (neighbour; friend; guest). Cognate with Gagauz komuşu, Azerbaijani qonşu.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

komşu (definite accusative komşuyu, plural komşular)

  1. neighbour (a person living on adjacent or nearby land)
    Küçük bir çocukken çok sevdiğim komşularım vardı.
    When I was a little child, I had neighbours whom I loved so much.

Declension

[edit]
Inflection
Nominative komşu
Definite accusative komşuyu
Singular Plural
Nominative komşu komşular
Definite accusative komşuyu komşuları
Dative komşuya komşulara
Locative komşuda komşularda
Ablative komşudan komşulardan
Genitive komşunun komşuların

Further reading

[edit]
  • komşu”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu