qonşu

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Azerbaijani

[edit]
Other scripts
Cyrillic гоншу
Abjad قونشو

Etymology

[edit]

Inherited from Old Anatolian Turkish قُنكشٖی (qoñşi),[1] ultimately from Proto-Turkic *kon- (neighbour; friend; guest), whence also Azerbaijani qonaq (guest). Compare Turkish komşu, Uzbek qoʻshni, Turkmen goňşy, Kyrgyz кошуна (koşuna, guest), Kumyk хоншу (xonşu).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ɡonˈʃu]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: qon‧şu

Noun

[edit]

qonşu (definite accusative qonşunu, plural qonşular)

  1. neighbour
    qapı qonşusu, qapıbir qonşusunextdoor neighbour
    • 2010, 14 April, Əli İldırımoğlu, “Daş yağan gün”, in 525-ci qəzet, page 6:
      Zərişi əvvəlcə qapıbir qonşusu olan Bayram adlı oğlan istəyirmiş.
      At first, the next-door neighbor, a boy named Bayram, wanted to marry Zarish.

Declension

[edit]
    Declension of qonşu
singular plural
nominative qonşu
qonşular
definite accusative qonşunu
qonşuları
dative qonşuya
qonşulara
locative qonşuda
qonşularda
ablative qonşudan
qonşulardan
definite genitive qonşunun
qonşuların
    Possessive forms of qonşu
nominative
singular plural
mənim (my) qonşum qonşularım
sənin (your) qonşun qonşuların
onun (his/her/its) qonşusu qonşuları
bizim (our) qonşumuz qonşularımız
sizin (your) qonşunuz qonşularınız
onların (their) qonşusu or qonşuları qonşuları
accusative
singular plural
mənim (my) qonşumu qonşularımı
sənin (your) qonşunu qonşularını
onun (his/her/its) qonşusunu qonşularını
bizim (our) qonşumuzu qonşularımızı
sizin (your) qonşunuzu qonşularınızı
onların (their) qonşusunu or qonşularını qonşularını
dative
singular plural
mənim (my) qonşuma qonşularıma
sənin (your) qonşuna qonşularına
onun (his/her/its) qonşusuna qonşularına
bizim (our) qonşumuza qonşularımıza
sizin (your) qonşunuza qonşularınıza
onların (their) qonşusuna or qonşularına qonşularına
locative
singular plural
mənim (my) qonşumda qonşularımda
sənin (your) qonşunda qonşularında
onun (his/her/its) qonşusunda qonşularında
bizim (our) qonşumuzda qonşularımızda
sizin (your) qonşunuzda qonşularınızda
onların (their) qonşusunda or qonşularında qonşularında
ablative
singular plural
mənim (my) qonşumdan qonşularımdan
sənin (your) qonşundan qonşularından
onun (his/her/its) qonşusundan qonşularından
bizim (our) qonşumuzdan qonşularımızdan
sizin (your) qonşunuzdan qonşularınızdan
onların (their) qonşusundan or qonşularından qonşularından
genitive
singular plural
mənim (my) qonşumun qonşularımın
sənin (your) qonşunun qonşularının
onun (his/her/its) qonşusunun qonşularının
bizim (our) qonşumuzun qonşularımızın
sizin (your) qonşunuzun qonşularınızın
onların (their) qonşusunun or qonşularının qonşularının

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Budukh: къонши (qqonši)
  • Lezgi: къунши (q̄unši)

Adjective

[edit]

qonşu (comparative daha qonşu, superlative ən qonşu)

  1. neighboring, neighbour
    qonşu ölkəneighboring country

References

[edit]
  1. ^ Gölpınarlı, Abdülbâki (1934) “qonşu”, in Yunus Emre’de Öz Türkçe Kelimeler, volume 4

Further reading

[edit]