konigi

See also: koniĝi

Esperanto

Etymology

From koni +‎ -igi.

Pronunciation

• IPA^(key): [konˈiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: kon‧i‧gi

Verb

konigi (present konigas, past konigis, future konigos, conditional konigus, volitive konigu)

1. (transitive) to make known, reveal

Inflection

Conjugation of konigi present past future singular plural singular plural singular plural tense konigas konigis konigos active participle koniganta konigantaj koniginta konigintaj konigonta konigontaj acc. konigantan konigantajn konigintan konigintajn konigontan konigontajn passive participle konigata konigataj konigita konigitaj konigota konigotaj acc. konigatan konigatajn konigitan konigitajn konigotan konigotajn nominal active participle koniganto konigantoj koniginto konigintoj konigonto konigontoj acc. koniganton konigantojn koniginton konigintojn konigonton konigontojn nominal passive participle konigato konigatoj konigito konigitoj konigoto konigotoj acc. konigaton konigatojn konigiton konigitojn konigoton konigotojn adverbial active participle konigante koniginte konigonte adverbial passive participle konigate konigite konigote infinitive konigi imperative konigu conditional konigus