konstailematon

Finnish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkonstɑi̯lemɑton/, [ˈko̞ns̠tɑ̝i̯ˌle̞mɑ̝t̪o̞n]
• Rhymes: -emɑton
• Syllabification^(key): kons‧tai‧le‧ma‧ton

Adjective

konstailematon (comparative konstailemattomampi, superlative konstailemattomin)

1. simple, honest, no-frills, straightforward

Declension

Inflection of konstailematon (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative		konstailematon	konstailemattomat
genitive		konstailemattoman	konstailemattomien
partitive		konstailematonta	konstailemattomia
illative		konstailemattomaan	konstailemattomiin
		singular	plural
nominative		konstailematon	konstailemattomat
accusative	nom.	konstailematon	konstailemattomat
	gen.	konstailemattoman
genitive		konstailemattoman	konstailemattomien konstailematonten rare
partitive		konstailematonta	konstailemattomia
inessive		konstailemattomassa	konstailemattomissa
elative		konstailemattomasta	konstailemattomista
illative		konstailemattomaan	konstailemattomiin
adessive		konstailemattomalla	konstailemattomilla
ablative		konstailemattomalta	konstailemattomilta
allative		konstailemattomalle	konstailemattomille
essive		konstailemattomana	konstailemattomina
translative		konstailemattomaksi	konstailemattomiksi
abessive		konstailemattomatta	konstailemattomitta
instructive		—	konstailemattomin
comitative		—	konstailemattomine

Possessive forms of konstailematon (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor singular plural nominative konstailemattomani konstailemattomani accusative nom. konstailemattomani konstailemattomani gen. konstailemattomani genitive konstailemattomani konstailemattomieni konstailematonteni rare partitive konstailematontani konstailemattomiani inessive konstailemattomassani konstailemattomissani elative konstailemattomastani konstailemattomistani illative konstailemattomaani konstailemattomiini adessive konstailemattomallani konstailemattomillani ablative konstailemattomaltani konstailemattomiltani allative konstailemattomalleni konstailemattomilleni essive konstailemattomanani konstailemattominani translative konstailemattomakseni konstailemattomikseni abessive konstailemattomattani konstailemattomittani instructive — — comitative — konstailemattomineni second-person singular possessor singular plural nominative konstailemattomasi konstailemattomasi accusative nom. konstailemattomasi konstailemattomasi gen. konstailemattomasi genitive konstailemattomasi konstailemattomiesi konstailematontesi rare partitive konstailematontasi konstailemattomiasi inessive konstailemattomassasi konstailemattomissasi elative konstailemattomastasi konstailemattomistasi illative konstailemattomaasi konstailemattomiisi adessive konstailemattomallasi konstailemattomillasi ablative konstailemattomaltasi konstailemattomiltasi allative konstailemattomallesi konstailemattomillesi essive konstailemattomanasi konstailemattominasi translative konstailemattomaksesi konstailemattomiksesi abessive konstailemattomattasi konstailemattomittasi instructive — — comitative — konstailemattominesi first-person plural possessor singular plural nominative konstailemattomamme konstailemattomamme accusative nom. konstailemattomamme konstailemattomamme gen. konstailemattomamme genitive konstailemattomamme konstailemattomiemme konstailematontemme rare partitive konstailematontamme konstailemattomiamme inessive konstailemattomassamme konstailemattomissamme elative konstailemattomastamme konstailemattomistamme illative konstailemattomaamme konstailemattomiimme adessive konstailemattomallamme konstailemattomillamme ablative konstailemattomaltamme konstailemattomiltamme allative konstailemattomallemme konstailemattomillemme essive konstailemattomanamme konstailemattominamme translative konstailemattomaksemme konstailemattomiksemme abessive konstailemattomattamme konstailemattomittamme instructive — — comitative — konstailemattominemme second-person plural possessor singular plural nominative konstailemattomanne konstailemattomanne accusative nom. konstailemattomanne konstailemattomanne gen. konstailemattomanne genitive konstailemattomanne konstailemattomienne konstailematontenne rare partitive konstailematontanne konstailemattomianne inessive konstailemattomassanne konstailemattomissanne elative konstailemattomastanne konstailemattomistanne illative konstailemattomaanne konstailemattomiinne adessive konstailemattomallanne konstailemattomillanne ablative konstailemattomaltanne konstailemattomiltanne allative konstailemattomallenne konstailemattomillenne essive konstailemattomananne konstailemattominanne translative konstailemattomaksenne konstailemattomiksenne abessive konstailemattomattanne konstailemattomittanne instructive — — comitative — konstailemattominenne third-person possessor singular plural nominative konstailemattomansa konstailemattomansa accusative nom. konstailemattomansa konstailemattomansa gen. konstailemattomansa genitive konstailemattomansa konstailemattomiensa konstailematontensa rare partitive konstailematontaan konstailematontansa konstailemattomiaan konstailemattomiansa inessive konstailemattomassaan konstailemattomassansa konstailemattomissaan konstailemattomissansa elative konstailemattomastaan konstailemattomastansa konstailemattomistaan konstailemattomistansa illative konstailemattomaansa konstailemattomiinsa adessive konstailemattomallaan konstailemattomallansa konstailemattomillaan konstailemattomillansa ablative konstailemattomaltaan konstailemattomaltansa konstailemattomiltaan konstailemattomiltansa allative konstailemattomalleen konstailemattomallensa konstailemattomilleen konstailemattomillensa essive konstailemattomanaan konstailemattomanansa konstailemattominaan konstailemattominansa translative konstailemattomakseen konstailemattomaksensa konstailemattomikseen konstailemattomiksensa abessive konstailemattomattaan konstailemattomattansa konstailemattomittaan konstailemattomittansa instructive — — comitative — konstailemattomineen konstailemattominensa

Derived terms

• konstailemattomuus

Participle

konstailematon

1. negative participle of konstailla

Further reading

• “konstailematon”, in Kielitoimiston sanakirja‎^[1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02