konungsríki

Icelandic

Etymology

From Old Norse konungríki, from Proto-Germanic *kuningarīkiją. Equivalent to konungur (“king”) +‎ ríki (“realm”). Compare Norwegian kongerike, Swedish kungarike, Danish kongerige, Dutch koninkrijk, German Königreich.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰɔːnuŋksˌriːcɪ/

Noun

konungsríki n (genitive singular konungsríkis, nominative plural konungsríki)

1. kingdom

Declension

declension of konungsríki

n-s	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	konungsríki	konungsríkið	konungsríki	konungsríkin
accusative	konungsríki	konungsríkið	konungsríki	konungsríkin
dative	konungsríki	konungsríkinu	konungsríkjum	konungsríkjunum
genitive	konungsríkis	konungsríkisins	konungsríkja	konungsríkjanna

Synonyms

• konungsveldi