konwisarz

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish konwisarz. Compare German Kannengießer.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔnˈvi.saʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -isaʂ
• Syllabification: kon‧wi‧sarz

Noun

konwisarz m pers

1. (archaic, historical) tinker, tinsmith, whitesmith

   Synonyms: cynarz, cyngiser, cynolej, cynownik

   Coordinate term: ludwisarz

Declension

Declension of konwisarz

	singular	plural
nominative	konwisarz	konwisarze
genitive	konwisarza	konwisarzy/konwisarzów
dative	konwisarzowi	konwisarzom
accusative	konwisarza	konwisarzy/konwisarzów
instrumental	konwisarzem	konwisarzami
locative	konwisarzu	konwisarzach
vocative	konwisarzu	konwisarze

Derived terms

adjective

• konwisarski

 

noun

• konwisarstwo

 

Related terms

nouns

• konew
• konewka

 

verbs

• gichać impf
• gichnąć pf

 

Further reading

• konwisarz in Polish dictionaries at PWN
• konwisarz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• Brückner, Aleksander (1927) “konew”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna