kriga
Swedish
Etymology
Verb
kriga (present krigar, preterite krigade, supine krigat, imperative kriga)
Conjugation
Conjugation of kriga (weak)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | kriga | — | ||
Supine | krigat | — | ||
Imperative | kriga | — | ||
Imper. plural1 | krigen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | krigar | krigade | — | — |
Ind. plural1 | kriga | krigade | — | — |
Subjunctive2 | krige | krigade | — | — |
Participles | ||||
Present participle | krigande | |||
Past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |