kuśnierz

Polish

Etymology

From Old Polish kurśnierz, kurśnirz, from Middle High German kürsner (> German Kürschner), from chursene, kursen, kürsen (“fur coat”) +‎ -er (occupational suffix), from Old High German chursene, kursen, kürsen (“fur coat”), a borrowing of Proto-Slavic *kъrzьno (“fur coat”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkuɕ.ɲɛʂ/

Noun

kuśnierz m pers

1. furrier, peltmonger

Declension

Declension of kuśnierz

	singular	plural
nominative	kuśnierz	kuśnierze
genitive	kuśnierza	kuśnierzy
dative	kuśnierzowi	kuśnierzom
accusative	kuśnierza	kuśnierzy
instrumental	kuśnierzem	kuśnierzami
locative	kuśnierzu	kuśnierzach
vocative	kuśnierzu	kuśnierze

Derived terms

• kuśnierstwo
• kuśnierski

References

• Template:R:PWN
• Boryś, Wiesław (2005) “kuśnierz”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN, page 277