kuniri

Esperanto

Etymology

From kun- (“together”) +‎ iri (“to go”).

Pronunciation

• IPA^(key): [kunˈiri]
• Rhymes: -iri
• Hyphenation: kun‧i‧ri

Verb

kuniri (present kuniras, past kuniris, future kuniros, conditional kunirus, volitive kuniru)

1. (intransitive) to go with someone, go together, go along

   — Mi iras ĉe mia avino. — Ĉu mi kuniru?

   — I’m going over to my grandmother’s house. — Shall I go along?

   Synonym: akompani

Conjugation

Conjugation of kuniri

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		kuniras		kuniris		kuniros
active participle		kuniranta	kunirantaj	kunirinta	kunirintaj	kunironta	kunirontaj
	acc.	kunirantan	kunirantajn	kunirintan	kunirintajn	kunirontan	kunirontajn
nominal active participle		kuniranto	kunirantoj	kunirinto	kunirintoj	kunironto	kunirontoj
	acc.	kuniranton	kunirantojn	kunirinton	kunirintojn	kunironton	kunirontojn
adverbial active participle		kunirante		kunirinte		kunironte

infinitive		kuniri						imperative		kuniru						conditional		kunirus