kuper

See also: Kuper

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *kuprъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈku.pɛr/

Noun

kuper m inan (diminutive kuperek)

1. rump (of animals)
2. (euphemistic) backside

Declension

Declension of kuper

	singular	plural
nominative	kuper	kupry
genitive	kupra	kuprów
dative	kuprowi	kuprom
accusative	kuper	kupry
instrumental	kuprem	kuprami
locative	kuprze	kuprach
vocative	kuprze	kupry

Synonyms

• (rump): zad
• (backside): siedzenie, tyłek, zadek

Further reading

• kuper in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN