kvánbœnir

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Norse[edit]

Etymology[edit]

From kván +‎ bœn in plural form.

Noun[edit]

kvánbœnir f pl

  1. wooing
    • Gunnlaugs saga ormstungu 5.
      Ok um morgininn ríðr Gunnlaugr upp á Gilsbakka ok bað fǫður sinn ríða til kvánbæna með sér út til Borgar.

Declension[edit]

References[edit]