kvísl

Icelandic

Etymology

From Old Norse kvísl, by dissimilation from Proto-Germanic *twīsilō.

Pronunciation

• IPA^(key): /kʰvistl/

  Rhymes: -istl

Noun

kvísl f (genitive singular kvíslar, nominative plural kvíslir)

1. fork (in a river, etc.)
2. a forked implement, such as a pitchfork

Declension

declension of kvísl

f-s2	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	kvísl	kvíslin	kvíslir	kvíslirnar
accusative	kvísl	kvíslina	kvíslir	kvíslirnar
dative	kvísl	kvíslinni	kvíslum	kvíslunum
genitive	kvíslar	kvíslarinnar	kvísla	kvíslanna

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)