křemičitan
Jump to navigation
Jump to search
Czech[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
křemičitan m inan
Declension[edit]
Declension of křemičitan (hard masculine inanimate)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | křemičitan | křemičitany |
genitive | křemičitanu | křemičitanů |
dative | křemičitanu | křemičitanům |
accusative | křemičitan | křemičitany |
vocative | křemičitane | křemičitany |
locative | křemičitanu | křemičitanech |
instrumental | křemičitanem | křemičitany |
Further reading[edit]
- křemičitan in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- křemičitan in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989