laceratio
Latin
Etymology
From lacerō (“lacerate, tear”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /la.keˈraː.ti.oː/, [ɫ̪äkɛˈräːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /la.t͡ʃeˈrat.t͡si.o/, [lät͡ʃeˈrät̪ː͡s̪io]
Noun
lacerātiō f (genitive lacerātiōnis); third declension
- a rending, tearing, lacerating
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | lacerātiō | lacerātiōnēs |
Genitive | lacerātiōnis | lacerātiōnum |
Dative | lacerātiōnī | lacerātiōnibus |
Accusative | lacerātiōnem | lacerātiōnēs |
Ablative | lacerātiōne | lacerātiōnibus |
Vocative | lacerātiō | lacerātiōnēs |
Related terms
Descendants
- English: laceration
References
- “laceratio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “laceratio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- laceratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.