languidus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 13:02, 16 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

From langueō (I am tired, sluggish) +‎ -idus.

Pronunciation

Adjective

languidus (feminine languida, neuter languidum, comparative languidior); first/second-declension adjective

  1. faint, weak, dull, languid
  2. sluggish, slow
  3. ill, sick, unwell
  4. (figuratively) inactive, inert, listless

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative languidus languida languidum languidī languidae languida
Genitive languidī languidae languidī languidōrum languidārum languidōrum
Dative languidō languidō languidīs
Accusative languidum languidam languidum languidōs languidās languida
Ablative languidō languidā languidō languidīs
Vocative languide languida languidum languidī languidae languida

Derived terms

Descendants

  • Aromanian: lãndzit, lãntsid
  • Catalan: lànguid
  • English: languid
  • French: languide

Template:mid3

References

  • languidus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • languidus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • languidus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • languidus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.