linguatus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 20:27, 21 July 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

From lingua (tongue, language)

Pronunciation

Adjective

linguātus (feminine linguāta, neuter linguātum); first/second-declension adjective

  1. eloquent; gifted in speech

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative linguātus linguāta linguātum linguātī linguātae linguāta
Genitive linguātī linguātae linguātī linguātōrum linguātārum linguātōrum
Dative linguātō linguātō linguātīs
Accusative linguātum linguātam linguātum linguātōs linguātās linguāta
Ablative linguātō linguātā linguātō linguātīs
Vocative linguāte linguāta linguātum linguātī linguātae linguāta

References