müdavim

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Ottoman Turkish مداوم (müdāvim),[1][2][3] from Arabic مُداوِم (mudāwim).[4]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /my.daːˈvim/
  • Hyphenation: mü‧da‧vim

Adjective[edit]

müdavim

  1. (of a person) Who frequently does something.

Noun[edit]

müdavim (definite accusative müdavimi, plural müdavimler)

  1. (of a person) frequenter, regular, habitué

Declension[edit]

Inflection
Nominative müdavim
Definite accusative müdavimi
Singular Plural
Nominative müdavim müdavimler
Definite accusative müdavimi müdavimleri
Dative müdavime müdavimlere
Locative müdavimde müdavimlerde
Ablative müdavimden müdavimlerden
Genitive müdavimin müdavimlerin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular müdavimim müdavimlerim
2nd singular müdavimsin müdavimlersin
3rd singular müdavim
müdavimdir 		müdavimler
müdavimlerdir
1st plural müdavimiz müdavimleriz
2nd plural müdavimsiniz müdavimlersiniz
3rd plural müdavimler müdavimlerdir

References[edit]

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “مداوم”, in A Turkish and English Lexicon‎[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1785
  2. ^ Kélékian, Diran (1911) “مداوم”, in Dictionnaire turc-français‎[2], Constantinople: Mihran, page 1139
  3. ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “مداوم”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 1312
  4. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “müdavim”, in Nişanyan Sözlük

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=müdavim&oldid=78168064"