măturat
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of mătura.
Noun[edit]
măturat n (uncountable)
Declension[edit]
declension of măturat (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) măturat | măturatul |
genitive/dative | (unui) măturat | măturatului |
vocative | măturatule |