manĝi

See also: mangi and Mangi

Esperanto

Alternative forms

• manghi (H-system spelling)
• mangxi (X-system spelling)

Etymology

From French manger and Italian mangiare.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmand͡ʒi/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -and͡ʒi
• Hyphenation: man‧ĝi

Verb

manĝi (present manĝas, past manĝis, future manĝos, conditional manĝus, volitive manĝu)

1. to eat

   Ni manĝos kiam la pano elvenos la fornon.

   We will eat when the bread comes from the oven.

Conjugation

Conjugation of manĝi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		manĝas		manĝis		manĝos
active participle		manĝanta	manĝantaj	manĝinta	manĝintaj	manĝonta	manĝontaj
	acc.	manĝantan	manĝantajn	manĝintan	manĝintajn	manĝontan	manĝontajn
passive participle		manĝata	manĝataj	manĝita	manĝitaj	manĝota	manĝotaj
	acc.	manĝatan	manĝatajn	manĝitan	manĝitajn	manĝotan	manĝotajn
nominal active participle		manĝanto	manĝantoj	manĝinto	manĝintoj	manĝonto	manĝontoj
	acc.	manĝanton	manĝantojn	manĝinton	manĝintojn	manĝonton	manĝontojn
nominal passive participle		manĝato	manĝatoj	manĝito	manĝitoj	manĝoto	manĝotoj
	acc.	manĝaton	manĝatojn	manĝiton	manĝitojn	manĝoton	manĝotojn
adverbial active participle		manĝante		manĝinte		manĝonte
adverbial passive participle		manĝate		manĝite		manĝote
		infinitive	manĝi	imperative	manĝu	conditional	manĝus

Derived terms

• almanĝi (“to eat (something to accompany a drink)”)
• formikomanĝulo (“anteater”)
• malmanĝi (“to defecate; to vomit”)
• manĝaĵo (“food; meal”)
• manĝebla (“edible”)
• manĝeto (“small meal; snack”)
• manĝigi (“to feed”)
• manĝilo (“eating utensils”)

Related terms

• manĝo

Descendants

• Ido: manjar