manuarius

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 09:54, 4 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

manus (hand) +‎ -ārius

Pronunciation

Adjective

manuārius (feminine manuāria, neuter manuārium); first/second-declension adjective

  1. Of or pertaining to the hand

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative manuārius manuāria manuārium manuāriī manuāriae manuāria
Genitive manuāriī manuāriae manuāriī manuāriōrum manuāriārum manuāriōrum
Dative manuāriō manuāriō manuāriīs
Accusative manuārium manuāriam manuārium manuāriōs manuāriās manuāria
Ablative manuāriō manuāriā manuāriō manuāriīs
Vocative manuārie manuāria manuārium manuāriī manuāriae manuāria

Descendants

Template:mid2

Noun

manuārius m (genitive manuāriī or manuārī); second declension

  1. thief

Declension

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative manuārius manuāriī
Genitive manuāriī
manuārī1
manuāriōrum
Dative manuāriō manuāriīs
Accusative manuārium manuāriōs
Ablative manuāriō manuāriīs
Vocative manuārie manuāriī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Related terms

References

  • manuarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • manuarius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • manuarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • manuarius in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016