manumissus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of manūmittō.

Participle[edit]

manūmissus (feminine manūmissa, neuter manūmissum); first/second-declension participle

  1. released, freed, emancipated

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative manūmissus manūmissa manūmissum manūmissī manūmissae manūmissa
Genitive manūmissī manūmissae manūmissī manūmissōrum manūmissārum manūmissōrum
Dative manūmissō manūmissō manūmissīs
Accusative manūmissum manūmissam manūmissum manūmissōs manūmissās manūmissa
Ablative manūmissō manūmissā manūmissō manūmissīs
Vocative manūmisse manūmissa manūmissum manūmissī manūmissae manūmissa

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Spanish: manumiso

References[edit]

  • manumissus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • manumissus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • manumissus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.