merkeleg

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 09:48, 17 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Old Norse merkiligr.

Pronunciation

  • IPA(key): /²mɛrklɛ/, /²mɛrklɛɡ/

Adjective

merkeleg (indefinite singular merkeleg, definite singular and plural merkelege, comparative merkelegare, indefinite superlative merkelegast, definite superlative merkelegaste)

  1. strange
    Det var ein merkeleg stein.
    That was a strange rock.

Adverb

merkeleg

  1. strangely, oddly
    Merkeleg nok gjekk det bra.
    Oddly enough, it went well.

See also

References