meymenet

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Ottoman Turkish میمنت (meymenet),[1][2][3] from Arabic مَيْمَنَة (maymana).[4]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /mej.meˈnet/
  • Hyphenation: mey‧me‧net

Noun[edit]

meymenet (definite accusative meymeneti, plural meymenetler)

  1. good luck, auspiciousness

Declension[edit]

Inflection
Nominative meymenet
Definite accusative meymeneti
Singular Plural
Nominative meymenet meymenetler
Definite accusative meymeneti meymenetleri
Dative meymenete meymenetlere
Locative meymenette meymenetlerde
Ablative meymenetten meymenetlerden
Genitive meymenetin meymenetlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular meymenetim meymenetlerim
2nd singular meymenetin meymenetlerin
3rd singular meymeneti meymenetleri
1st plural meymenetimiz meymenetlerimiz
2nd plural meymenetiniz meymenetleriniz
3rd plural meymenetleri meymenetleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular meymenetimi meymenetlerimi
2nd singular meymenetini meymenetlerini
3rd singular meymenetini meymenetlerini
1st plural meymenetimizi meymenetlerimizi
2nd plural meymenetinizi meymenetlerinizi
3rd plural meymenetlerini meymenetlerini
Dative
Singular Plural
1st singular meymenetime meymenetlerime
2nd singular meymenetine meymenetlerine
3rd singular meymenetine meymenetlerine
1st plural meymenetimize meymenetlerimize
2nd plural meymenetinize meymenetlerinize
3rd plural meymenetlerine meymenetlerine
Locative
Singular Plural
1st singular meymenetimde meymenetlerimde
2nd singular meymenetinde meymenetlerinde
3rd singular meymenetinde meymenetlerinde
1st plural meymenetimizde meymenetlerimizde
2nd plural meymenetinizde meymenetlerinizde
3rd plural meymenetlerinde meymenetlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular meymenetimden meymenetlerimden
2nd singular meymenetinden meymenetlerinden
3rd singular meymenetinden meymenetlerinden
1st plural meymenetimizden meymenetlerimizden
2nd plural meymenetinizden meymenetlerinizden
3rd plural meymenetlerinden meymenetlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular meymenetimin meymenetlerimin
2nd singular meymenetinin meymenetlerinin
3rd singular meymenetinin meymenetlerinin
1st plural meymenetimizin meymenetlerimizin
2nd plural meymenetinizin meymenetlerinizin
3rd plural meymenetlerinin meymenetlerinin

Derived terms[edit]

References[edit]

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “میمنت”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2056
  2. ^ Kélékian, Diran (1911) “میمنت”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 1257
  3. ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “میمنت”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 1443
  4. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “meymenet”, in Nişanyan Sözlük

Further reading[edit]