miðr

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *midjaz (“middle, mid”), from Proto-Indo-European *medʰyo- (“middle”). Cognate with Old English midd, Old Frisian midde, Old Saxon middi, Old High German mitti, Gothic 𐌼𐌹𐌳𐌾𐌹𐍃 (midjis).

Adjective

miðr (not comparable)

1. middle

Declension

    Strong declension of miðr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	miðr	mið	mitt
accusative	miðjan	miðja	mitt
dative	miðjum	miðri	miðju
genitive	miðs	miðrar	miðs
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	miðir	miðjar	mið
accusative	miðja	miðjar	mið
dative	miðjum	miðjum	miðjum
genitive	miðra	miðra	miðra

    Weak declension of miðr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	miði	miðja	miðja
accusative	miðja	miðju	miðja
dative	miðja	miðju	miðja
genitive	miðja	miðju	miðja
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	miðju	miðju	miðju
accusative	miðju	miðju	miðju
dative	miðjum	miðjum	miðjum
genitive	miðju	miðju	miðju

Descendants

• Faroese: miður

• Icelandic: miður
• Norwegian: midt (Bokmål), midt (Nynorsk)