mięcie

See also: miecie

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmjɛɲ.t͡ɕɛ/
• Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
• Syllabification: mię‧cie

Etymology 1

From miąć +‎ -ęcie.

Noun

mięcie n

1. verbal noun of miąć

Declension

Declension of mięcie

	singular
nominative	mięcie
genitive	mięcia
dative	mięciu
accusative	mięcie
instrumental	mięciem
locative	mięciu
vocative	mięcie

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

mięcie f

1. dative/locative singular of mięta

Further reading

• mięcie in Polish dictionaries at PWN