muriaticus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From muria (“brine”) + -āticus.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /mu.riˈaː.ti.kus/, [mʊriˈäːt̪ɪkʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /mu.riˈa.ti.kus/, [muriˈäːt̪ikus]
Adjective[edit]
muriāticus (feminine muriātica, neuter muriāticum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | muriāticus | muriātica | muriāticum | muriāticī | muriāticae | muriātica | |
Genitive | muriāticī | muriāticae | muriāticī | muriāticōrum | muriāticārum | muriāticōrum | |
Dative | muriāticō | muriāticō | muriāticīs | ||||
Accusative | muriāticum | muriāticam | muriāticum | muriāticōs | muriāticās | muriātica | |
Ablative | muriāticō | muriāticā | muriāticō | muriāticīs | |||
Vocative | muriātice | muriātica | muriāticum | muriāticī | muriāticae | muriātica |
Derived terms[edit]
- muriāticum (substantivized)
References[edit]
- “muriaticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- muriaticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette