myrtinus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ˈmyr.ti.nus/, [ˈmʏrt̪ɪnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈmir.ti.nus/, [ˈmirt̪inus]
Adjective[edit]
myrtinus (feminine myrtina, neuter myrtinum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | myrtinus | myrtina | myrtinum | myrtinī | myrtinae | myrtina | |
Genitive | myrtinī | myrtinae | myrtinī | myrtinōrum | myrtinārum | myrtinōrum | |
Dative | myrtinō | myrtinō | myrtinīs | ||||
Accusative | myrtinum | myrtinam | myrtinum | myrtinōs | myrtinās | myrtina | |
Ablative | myrtinō | myrtinā | myrtinō | myrtinīs | |||
Vocative | myrtine | myrtina | myrtinum | myrtinī | myrtinae | myrtina |
References[edit]
- “myrtinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- myrtinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.