niedoczynność

Polish

Etymology

From niedoczynny +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.dɔˈt͡ʂɨn.nɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨnnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: nie‧do‧czyn‧ność

Noun

niedoczynność f

1. (medicine) hypoactivity, hypofunction

   niedoczynność tarczycy ― hypothyroidism

Declension

Declension of niedoczynność

	singular
nominative	niedoczynność
genitive	niedoczynności
dative	niedoczynności
accusative	niedoczynność
instrumental	niedoczynnością
locative	niedoczynności
vocative	niedoczynności

Related terms

noun

• nadczynność

 

Further reading

• niedoczynność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• niedoczynność in Polish dictionaries at PWN