nieudacznik

Polish

Etymology

Borrowed from Russian неуда́чник (neudáčnik).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.uˈdat͡ʂ.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂɲik
• Syllabification: nie‧u‧dacz‧nik

Noun

nieudacznik m pers (female equivalent nieudacznica)

1. (derogatory) lame duck, loser, failure

Declension

Declension of nieudacznik

	singular	plural
nominative	nieudacznik	nieudacznicy/nieudaczniki (deprecative)
genitive	nieudacznika	nieudaczników
dative	nieudacznikowi	nieudacznikom
accusative	nieudacznika	nieudaczników
instrumental	nieudacznikiem	nieudacznikami
locative	nieudaczniku	nieudacznikach
vocative	nieudaczniku	nieudacznicy

Derived terms

noun

• nieudacznictwo

 

Further reading

• nieudacznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nieudacznik in Polish dictionaries at PWN