nimius

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Plewissv (talk | contribs) as of 23:08, 27 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

From nimis +‎ -us.

Pronunciation

Adjective

nimius (feminine nimia, neuter nimium); first/second-declension adjective

  1. excessive, too great, too much
    Ex nimiā suī opīniōne.
    Having too good a conceit of himself.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative nimius nimia nimium nimiī nimiae nimia
Genitive nimiī nimiae nimiī nimiōrum nimiārum nimiōrum
Dative nimiō nimiō nimiīs
Accusative nimium nimiam nimium nimiōs nimiās nimia
Ablative nimiō nimiā nimiō nimiīs
Vocative nimie nimia nimium nimiī nimiae nimia

Descendants

  • Portuguese: nímio
  • Romansch: memia
  • Spanish: nimio

References

  • nimius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • nimius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • nimius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • nimius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) to almost lose one's reason from excess of joy: nimio gaudio paene desipere