obcokrajowiec

Polish

Etymology

From obco- +‎ kraj +‎ -owiec.

Pronunciation

• Template:pl-IPA-auto

• audio:

  (file)

Noun

obcokrajowiec m pers

1. foreigner

Declension

Declension of obcokrajowiec

	singular	plural
nominative	obcokrajowiec	obcokrajowcy
genitive	obcokrajowca	obcokrajowców
dative	obcokrajowcowi	obcokrajowcom
accusative	obcokrajowca	obcokrajowców
instrumental	obcokrajowcem	obcokrajowcami
locative	obcokrajowcu	obcokrajowcach
vocative	obcokrajowcu / obcokrajowcze	obcokrajowcy

Synonyms

• cudzoziemiec

Further reading

• Template:R:PWN