cudzoziemiec

Polish

Etymology

From cudzy +‎ -o- +‎ ziemia +‎ -iec.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡su.d͡zɔˈʑɛ.mjɛt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛmjɛt͡s
• Syllabification: cu‧dzo‧zie‧miec

Noun

cudzoziemiec m pers (feminine cudzoziemka)

1. alien, foreigner

   Synonym: obcokrajowiec

Declension

Declension of cudzoziemiec

	singular	plural
nominative	cudzoziemiec	cudzoziemcy/cudzoziemce (depreciative)
genitive	cudzoziemca	cudzoziemców
dative	cudzoziemcowi	cudzoziemcom
accusative	cudzoziemca	cudzoziemców
instrumental	cudzoziemcem	cudzoziemcami
locative	cudzoziemcu	cudzoziemcach
vocative	cudzoziemcu/cudzoziemcze	cudzoziemcy

Derived terms

adjective

• cudzoziemski

 

noun

• cudzoziemstwo

 

Related terms

adverb

• cudzoziemsko

 

nouns

• cudzoziemskość
• cudzoziemszczyzna

 

Further reading

• cudzoziemiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• cudzoziemiec in Polish dictionaries at PWN