obditus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of obdō
Participle[edit]
obditus (feminine obdita, neuter obditum); first/second-declension participle
- shut, closed, fastened; put against, placed, set before
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | obditus | obdita | obditum | obditī | obditae | obdita | |
Genitive | obditī | obditae | obditī | obditōrum | obditārum | obditōrum | |
Dative | obditō | obditō | obditīs | ||||
Accusative | obditum | obditam | obditum | obditōs | obditās | obdita | |
Ablative | obditō | obditā | obditō | obditīs | |||
Vocative | obdite | obdita | obditum | obditī | obditae | obdita |
References[edit]
- “obditus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press