obeigi

Esperanto

Etymology

From obei (“to obey”) +‎ -igi (“cause”).

Pronunciation

• IPA^(key): [obeˈiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: o‧be‧i‧gi

Verb

obeigi (present obeigas, past obeigis, future obeigos, conditional obeigus, volitive obeigu)

1. (transitive) to subdue, bring to heel

Conjugation

Conjugation of obeigi present past future singular plural singular plural singular plural tense obeigas obeigis obeigos active participle obeiganta obeigantaj obeiginta obeigintaj obeigonta obeigontaj acc. obeigantan obeigantajn obeigintan obeigintajn obeigontan obeigontajn passive participle obeigata obeigataj obeigita obeigitaj obeigota obeigotaj acc. obeigatan obeigatajn obeigitan obeigitajn obeigotan obeigotajn nominal active participle obeiganto obeigantoj obeiginto obeigintoj obeigonto obeigontoj acc. obeiganton obeigantojn obeiginton obeigintojn obeigonton obeigontojn nominal passive participle obeigato obeigatoj obeigito obeigitoj obeigoto obeigotoj acc. obeigaton obeigatojn obeigiton obeigitojn obeigoton obeigotojn adverbial active participle obeigante obeiginte obeigonte adverbial passive participle obeigate obeigite obeigote infinitive obeigi imperative obeigu conditional obeigus