obei

See also: obeí, obéi, and ōbei

Esperanto

Etymology

From Latin oboedio.

Pronunciation

• Audio

  (file)

Verb

obei (present obeas, past obeis, future obeos, conditional obeus, volitive obeu)

1. to obey

Conjugation

Conjugation of obei present past future singular plural singular plural singular plural tense obeas obeis obeos active participle obeanta obeantaj obeinta obeintaj obeonta obeontaj acc. obeantan obeantajn obeintan obeintajn obeontan obeontajn passive participle obeata obeataj obeita obeitaj obeota obeotaj acc. obeatan obeatajn obeitan obeitajn obeotan obeotajn nominal active participle obeanto obeantoj obeinto obeintoj obeonto obeontoj acc. obeanton obeantojn obeinton obeintojn obeonton obeontojn nominal passive participle obeato obeatoj obeito obeitoj obeoto obeotoj acc. obeaton obeatojn obeiton obeitojn obeoton obeotojn adverbial active participle obeante obeinte obeonte adverbial passive participle obeate obeite obeote infinitive obei imperative obeu conditional obeus

Derived terms

• malobeema (“disobedient”)
• malobei (“disobey”)
• obeado (“obedience”)
• obeema (“obedient”)
• obeemo (“obedience”)
• obeigi (“subdue”)
• malobeemo (“disobedience”)
• malobeado (“disobedience”)