obijduit
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of obijdui.
Adjective[edit]
obijduit m or n (feminine singular obijduită, masculine plural obijduiți, feminine and neuter plural obijduite)
Declension[edit]
Declension of obijduit
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | obijduit | obijduită | obijduiți | obijduite | ||
definite | obijduitul | obijduita | obijduiții | obijduitele | |||
genitive/ dative |
indefinite | obijduit | obijduite | obijduiți | obijduite | ||
definite | obijduitului | obijduitei | obijduiților | obijduitelor |
Verb[edit]
obijduit (past participle of obijdui)