oboriturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of oborior.
Participle[edit]
oboritūrus (feminine oboritūra, neuter oboritūrum); first/second-declension participle
- about to arise
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | oboritūrus | oboritūra | oboritūrum | oboritūrī | oboritūrae | oboritūra | |
Genitive | oboritūrī | oboritūrae | oboritūrī | oboritūrōrum | oboritūrārum | oboritūrōrum | |
Dative | oboritūrō | oboritūrō | oboritūrīs | ||||
Accusative | oboritūrum | oboritūram | oboritūrum | oboritūrōs | oboritūrās | oboritūra | |
Ablative | oboritūrō | oboritūrā | oboritūrō | oboritūrīs | |||
Vocative | oboritūre | oboritūra | oboritūrum | oboritūrī | oboritūrae | oboritūra |